امام رضا(ع)-مدح ومناجات

آخر که دیده جامه ی زیبایی از گدا؟

داری مگر توقع آقایی از گدا؟

مردم مرا به فقر ومذلت شناختند

کی ذکر خیر آمده درجایی از گدا

من آبرو نداشته امتا دهم به باد

نبود عجیب شهرت رسواییاز گدا

جز تو کسی دگر ندهددرهمی به من

تنها درِ تو کرده پذیراییاز گدا

از یمن یک نگاه کریمانه ی شما

من دیده ام مقام مسیحاییاز گدا

در بین بارگاه تو ای حضرت رئوف

آقا فقط تو بودی ودریایی از گدا

امشب قلم دوبارهبه نامت نفس کشید

این یاکریم بازبسوی حرم پرید

آقا فدای آن قد و بالای محشرت

جانم فدای صورت زیبایی دلبرت

تو بیشتر بدون طلبمی کنی کرم

عادت نموده ام به عطای مکررت

روزی هزار وعده بهمن دانه می دهی

اینگونه جلد می کنی آقا کبوترت

فرمان داور است همان حکم نافذت

لوح خدا کتیبه ی امرمقدرت

بی فاصله نگاه تو برچشم ایزد است

 بالابری اگر که برای دعا سرت

از آن زمان که حضرت حق گفت فاسجدوا

در سجده مانده اندملائک برابرت

ایل و تبار من همگیریزه خوار توست

روزی ما ز شهریه های مقررت

آقا تو را به جان جوادت ترحمی

یک جلوه ی دوباره نماجان مادرت

دست گدای رو سیهترا تو باز کن

آقا مرا ز غیر خودتبی نیاز کن

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

نويسنده : خادم الرضا | تاريخ : 1 فروردين 1387برچسب:شعر,اشعارسروده جهان میهن,شعرسینه زنی ,شعرمداحی,نوحه ,شعر,اشعارسروده جهان میهن,شعرسینه زنی ,شعرمداحی,نوحه ,,

| نوع مطلب : <-CategoryName-> |